The abrupt and violent end of ERT: some thoughts/Ο ξαφνικος και βιαιος θανατος της Ελληνικης Ραδιοφωνιας Τηλεορασης: μερικες σκεψεις
An English language version of this text can be found below Μερικες 'αβολες' και μαλλον καθυστερημενες σκεψεις με αφορμη τα γεγονοτα στο κτηριο της ΕΡΤ... Τα αισθηματα μου για την ΕΡΤ ηταν παντα αναμικτα. Δεν μπορω ουτε καν να απαριθμησω τα ποιοτικα πενιχρα προγραμματα, τους υπαλληλους φαντασματα ή τουριστες, τις στιγμες που η ελλειψη ανεξαρτησιας απο την εκαστοτε κυβερνηση την εκανε ξεδιαντροπο εργαλειο δημοσιων σχεσεων πολιτικων παραταξεων, υπουργων και βουλευτων. Ομως μπορω να απαριθμησω (λιγες αλλα οχι ασημαντες) στιγμες (το παλιο Τριτο, το οτι η ΕΡΤ αποτελεσε το μεσο επαφης με το ποιοτικο θεατρο και μουσικη για ανθρωπους παγιδευμενους σε νησιδες πολιτιστικης, και συχνα υλικης, ενδειας, ιδιαιτερα στο τελος της δεκαετιας του 70 και στις αρχες του 80, την ορχηστρα της και λιγοστες αξιοσημειωτες παραγωγες που η ιδιωτικη ραδιοτηλεοραση θα θεωρουσε οικονομικα ασυμφορες). Ακομη και τοτε, οφειλω να ομολογησω πως θα δυσκολευομουν να κατανοησω πως εργαζομενοι που μεχρι προ τινος