Skip to main content

Κίνηση συμπαράστασης στη Θάλεια Δραγώνα

Η προκλητική επίθεση των ακροδεξιών με τη συμμετοχή βουλευτών του γνωστού χώρου κατά της Θάλειας Δραγώνα, χρειάζεται την έντονη καταδίκη μας. Όσοι θέλετε να υπογράψετε το παρακάτω κείμενο, που διακινεί ο καθηγητής Ν. Αλιβιζάτος, μπορείτε να το κάνετε ηλεκτρονικά (μέχρι αύριο) στην διεύθυνση: val12law@otenet.gr

Όχι στο νέο κυνήγι μαγισσών


Τις τελευταίες βδομάδες, η συνάδελφος Θάλεια Δραγώνα, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην βουλευτής, αποτελεί στόχο επαναλαμβανόμενων οξύτατων επιθέσεων εκ μέρους της άκρας δεξιάς, με αφορμή τον διορισμό της ως Ειδικής Γραμματέως του Υπουργείου Παιδείας. Το περασμένο Σάββατο μάλιστα (19.12.2009), έξω από το γραφείο της στη λεωφόρο Συγγρού, τέσσερις βουλευτές του ως άνω χώρου, σε ένα εθνικιστικό παραλήρημα, αξίωσαν την άμεση απομάκρυνσή της, για δήθεν έλλειψη πατριωτισμού.
Οι επιθέσεις κατά της Θάλειας Δραγώνα ξεχωρίζουν από άλλες ανάλογες, που εξαπολύονται όλο και πιο συχνά  κατά πανεπιστημιακών, γιατί είναι η πρώτη φορά που στοχοποιείται πρόσωπο που κατέχει δημόσιο αξίωμα. Και τούτο, χωρίς να βάλλονται πολιτικές αποφάσεις (προς τις οποίες είναι φυσικό  σε μια δημοκρατία να εκδηλώνονται διαφωνίες, ακόμη και έντονες), ούτε καν πολιτικές εξαγγελίες. Απεναντίας, με συστηματική παραπληροφόρηση για την κ. Δραγώνα και με διαστρέβλωση  φράσεων και λέξεων από παλαιότερα γραπτά της, σπιλώνεται η τιμή και η υπόληψή της για επιστημονικές απόψεις.
Η επίθεση εναντίον της κ. Δραγώνα πρέπει να απομονωθεί ως ένα ακόμη δείγμα στο κυνήγι των μαγισσών που ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος διεξάγει κατά των αντιπάλων του, εκμεταλλευόμενος την άγνοια των πολλών και τον φανατισμό των λίγων. Συμπαραστεκόμαστε στη Θάλεια Δραγώνα, καλώντας την κυβέρνηση να δώσει την αρμόζουσα απάντηση. Και τούτο στο όνομα των πολιτικών αρχών και αξιών, που η τοποθέτησή της κ. Δραγώνα  σε μια τόσο καίρια θέση εκφράζει, ειδικά σήμερα.
Αθήνα, 23 Δεκεμβρίου 2009
Μπορείτε να υπογράψετε σ’ αυτήν την διεύθυνση: val12law@otenet.gr

Comments

  1. "Xωρίς να έχει βασικό τίτλο σπουδών, η κυρία Θάλεια Δραγώνα, σίγουρο μέλος της νέας Βουλής, μια και ο κ. Παπανδρέου την τοποθέτηση σε εκλόγιμη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας, ενώ δεν κρίθηκε ικανός ο Κώστας Λαλιώτης για εκλόγιμη θέση και έτσι έμεινε εκτός Βουλής, είχε την τύχη -πιθανότατα και την εύνοια- να της αναγνωρισθεί από το ΔΙΚΑΤΣΑ το διδακτορικό δίπλωμα στην Ψυχολογία που πήρε από Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ (Αγγλία) χωρίς να έχει βασικό τίτλο σπουδών, με μια μεθόδευση που δείχνει ότι στην Ελλάδα πάντα εφευρίσκονται παράθυρα για να ξεφεύγουν κάποιοι από τον νόμο. Και η σκανδαλώδης απόφαση στηρίχθηκε σε… διασταλτική ερμηνεία του νόμου που… σκαρφίσθηκαν!

    Η φωτοτυπία της σχετικής βεβαίωσης του ΔΙΚΑΤΣΑ, με ημερομηνία 24/1/1986, που δημοσιεύουμε, ΚΡΑΥΓΑΖΕΙ…

    Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί τίθεται η σημείωση, που έχει και όλο το… ζουμί! «Η ενδιαφερόμενη στερείται βασικού τίτλου σπουδών», γράφει. Προφανώς για να έχουμε και τις πλάτες μας καλυμμένες… Και να μεταφερθούν οι ευθύνες σε εκείνους που θα προσφέρουν αξιώματα, στηριζόμενοι σε ανύπαρκτο τίτλο.

    Σύμφωνα με πληροφορίες από άτομα που γνωρίζουν τα του ΔΙΚΑΤΣΑ, δεν έπρεπε να της αναγνωρισθεί το διδακτορικό δίπλωμα, αφού δεν έχει βασικό τίτλο σπουδών. Το μόνο που διαθέτει ήταν κάποιο πτυχίο του Κολεγίου Deree, ενός παραρτήματος αμερικανικού πανεπιστημίου που λειτουργούσε στην εδώ… αμερικανική βάση, πριν κλείσει.

    Από έρευνες που κάναμε, αυτό που προέκυψε είναι ότι τη μεθόδευση την έστησε η Τριμελής Επιτροπή, πρόεδρος της οποίας ήταν ο κ. Λάμπρος Χουσιάδης, καθηγητής στη Σχολή Παιδαγωγικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

    Σύμφωνα με πληροφορίες, για να ξεπερασθεί η έλλειψη βασικού τίτλου σπουδών, τι σκαρφίσθηκαν λέτε; Τη… διασταλτική ερμηνεία! Και με τον τρόπο αυτό η κυρία Θάλεια κατάφερε να πάρει αναγνώριση του διδακτορικού της. Άραγε, πριν από την κυρία Θάλεια, για ποιον άλλον ή άλλη η Τριμελής Επιτροπή κατέφυγε σε… διασταλτική ερμηνεία για να ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ το διδακτορικό τους δίπλωμα, από τη στιγμή που στερείται βασικού τίτλου σπουδών;

    Η ίδια κομπίνα στο πανεπιστήμιο

    Κατά τις ίδιες πληροφορίες, η μεθόδευση της… διασταλτικής ερμηνείας χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να εκλεγεί καθηγήτρια και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μια και δεν διαθέτει βασικό τίτλο σπουδών!

    theamapati.wordpress.com

    An ola afta isxioun, h epithesi p tis ekanan einai to ligotero. Arketa anextikame se afti ti xwra. ELEOS!

    ReplyDelete
  2. Αγαπητέ Ανώνυμε, νομίζω πως η τυπολατρία είναι το τελευταίο καταφύγιο όσων έχουν σαθρά επιχειρήματα. Γιά όσους γνωρίζουν το ΔΙΚΑΤΣΑ είναι σαφές οτι αποτελεί θεσμό αναχρονιστικό του οποίου ο μόνος ρόλος είναι η νομιμοποίηση ενός χρόνια πάσχοντος εκπαιδευτικού συστήματος μέσω της απαξίωσης των εκπαιδευτικών συστημάτων του υπόλοιπου κόσμου. Δεν είναι του παρόντος όμως αυτή η συζήτηση καθώς το μόνο που επιτυγχάνει είναι η αποφυγή μιας επι της ουσίας αντιπαράθεσης επιχειρημάτων και η προσπάθεια απόκρυψης της απαίτησης ορισμένων να λειτουργούμε ως κοινωνία με γνώμονα την διαίρεσή μας μεταξύ αυτων που έχουν και αυτών που στερούνται πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Spyros Sofos: Bulgaria’s Blackmail is Unfair

  INTERVIEW     13.09.23 19 ПРЕГЛЕДИ                                         At a time when Macedonia is under strong international pressure concerning the constitutional changes, and the region is waiting to see whether it will be coupled to the European locomotive, external views become a dire need for the country to position itself on the right coordinates during the geopolitical developments that will not leave us unaffected. After the interview with the German journalist and specialist on the Balkans Michael Martens, we present to you another conversation, this time with  Spyros Sofos,  whose research at the London School of Economics and Political Science has focused, among other things, on social insecurity, identity and collective action, as well as populism in Southeast Europe. He says that Bulgarian elites playing the nationalist card poses the risk of adding fuel to the fire in the region at a time when North Macedonia's access to the EU would render the contentious issu

11 December 2009: Turkey's Constitutional Court bans the pro-Kurdish Demokratik Toplum Partisi

Following a lawsuit filed by Chief Public Prosecutor Abdurrahman Yalcinkaya on November 16, 2007, the Turkish Constitutional Court has decided yesterday to shut down the Demokratik Toplum Partisi (Democratic Society Party) due to the party’s alleged links with the  PKK. Following 9-hour deliberations on the fourth day of the case, Constitutional Court President Haşim Kılıç said that its members voted unanimously to close down the DTP as it became a focal point of acts against the indivisible integrity of the state . The result of this controversial decision is that, yet again, voices advocating human rights protection for Turkish Kurds are stifled, and the largest pro-Kurdish political force that had made considerable inroads in the Turkish political system by wining in nine provinces in the 2009 local elections is now seriously impaired. Thirty seven DTP members, including DTP Chairman Ahmet Türk and MP Aysel Tuğluk were banned from politics for five years. The rump parlia

Whose Is This Song? (Chia e tazi pesen?) (2003)

My friend Mirjana has pointed out the existence of this very interesting documentary by Bulgarian director Adela Peeva. Listening to a song she knew since her childhood as Bulgarian being performed in Istanbul in Turkish, the director starts a small Balkan Odyssey through Turkey, Greece, Albania, Bosnia, Macedonia, Serbia only to end up at the Bulgarian-Turkish border region in her native Bulgaria. A song that apparently encapsulated common aesthetics and, more importantly, a shared yet diverse culture, where borrowing and translation make it impossible to argue about cultural ownership and origins proved to carry in it all that divides the peoples of Southeastern Europe. Not only people tried to claim it as exclusive property of their own nation but they often angrily dismissed counterclaims as nothing more than theft. It reminded me Freud's remarks about the 'narcissism of minor differences', the accentuation of antagonism towards those who look, sound and feel so similar